Julia zaczęła stawiać swoje pierwsze w zyciu samodzielne kroki. Tak jej sie to spodobało, że tylko chichocze i czeka az mama albo tata wyciągną w jej kierunku ręce i zawołają ją żeby pomaszerowała w ramiona rodziców. Nóżki jej się jeszcze trzęsą i wygląda jakby wiatr ją zdmuchiwał ,ale pomimo to próbuje z zachwytem iść tam gdzie jej się podoba. Pewnie jeszcze chwilka i będzie już stabilnie chodziła bez strachu, że się przewróci.
    Nasza córcia już tak urosła no i wychodzą jej kolejne ząbki - górne dwójki. Jest tak żywą, już rezolutną i rozgadaną dziewczynką, że czasem dziwimy się, że gdy my wieczorem padamy ze zmęczenia ona ma jeszcze tyle energii żeby zdążyć "pomarudzić". Ma już swój mały światek, wie co jej się nie podoba i co ją interesuje, gdzie by chciała pójść a gdzie nie. Sama jestem ciekawa co w tak małej główce siedzi. Jutro szczepienie "odra świnka różyczka" - mamy nadzieję że wszystko pójdzie dobrze.